Outdoor: Pinus thunbergii (Sosna Thunberga)
: 20 mar 2006, 20:33
Sosna Thunberga - Pinus thunbergii
Ten bardzo ozdobny gatunek sosny pochodzi z Japonii. Sosny są klasycznym materiałem na bonsai, a sosna Thunberga jest jednym z najpopularniejszych gatunków. Sosnę Thunberga powszechnie uprawia się w parkach i ogrodach Japonii, gdzie nawet dużych rozmiarów są kształtowane i przycinane według zasad bonsai. W Polsce spotykana jest w kolekcjach dendrologicznych. Swoim prostym pniem 40 metrowej wysokości, i szeroką parasolowatą koroną drzewo to przypomina naszą rodzimą sosnę pospolitą. Ma grube, odstające i często lekko zwisające konary, przy czym ich końcówki skierowane są do góry. Kora czarnoszarej barwy pokrywa pień nierównomiernie ułożonymi płatkami. Młode pędy są początkowo pomarańczowożółte, w drugim roku przybierają barwę szaroczarną. Ciemnozielone igły wyrastają z pochewki po dwie, są przy tym lekko skręcone i odchylone od siebie. Mają aż 6-12 cm długości i 1,5-2 mm szerokości, jednak mimo to z sosny Thunberga można ukształtować piękne bonsai. Korzenie tego drzewa żyją w symbiozie z grzybem. Sosna zapewnia mu produkty fotosyntezy, a grzyb dzięki daleko sięgającym w ziemię nitkom grzybni odżywia korzenie drzewa, dostarczając im wody i soli mineralnych, pobieranych z głębszych warstw podłoża. Bez grzybni drzewo obumiera. Dlatego przy przesadzaniu wszystkich odmian tej sosny należy do nowej ziemi dołożyć garść starego podłoża, zawierającego grzybnię. Sosna Thunbergia toleruje złe warunki, w naturze jest w stanie przetrwać na glebie ubogiej, kamienistej. Ze względu na tolerancyjność i charakterystyczną korę stosowana jest często jako podkładka do szczepienia sosny drobnokwiatowej.
Stanowisko: dobrze nasłonecznione. Zimą chronimy korzenie przed przemarznięciem i igły przed mroĽnym, wysuszającym wiatrem.
Pielęgnacja:
Podlewanie: zimą i wiosną umiarkowane. Latem podłoże powinno być stale wilgotne.
Nawożenie: od chwili, gdy roślina wypuści nowe pędy do końca sierpnia co cztery tygodnie nawozem płynnym.
Przesadzanie: co 3-5 lat wczesną wiosną do ziemi do bonsai zmieszanej pół na pół z drobnym żwirem. Przy przesadzaniu przycinamy korzenie.
Drutowanie: wczesną wiosną. Po roku drut usuwamy.
Utrzymanie kształtu: nowym pędom pozwalamy rosnąć do końca maja, po czym wszystkie te, które mają długość ponad 3 cm, krótko przycinamy. Wokół miejsca cięcia pojawia się wiele małych pąków, z których w następnym roku lub nawet w tym samym wyrastają krótsze igły.
Rozmnażanie: zimą namoczyć świeże nasiona w wodzie przez noc, usunąć nasiona pływające po powierzchni, a wysiać te, które opadły na dno. Wysiewy ustawić na zewnątrz, by zmarzły, zabezpieczyć przed ptakami i gryzoniami. Jeżeli chcemy uzyskać wcześniejsze wschody należy przeprowadzić stratyfikację zimną (nasiona zmieszane z wilgotnym piaskiem przechowujemy w lodówce w temperaturze 0 – 5 st. C przez 2 do 3 tygodni), a następnie wysiewamy w domu do mieszaniny piasku i torfu w stosunku 1:2.
Uwaga: Przed wysiewem zaprawić nasiona np. Funabenem. (Po bardzo ładnym kiełkowaniu straciłem 80% siewek z powodu zgorzeli białej.)
Kiełkowanie jest gwałtowne, jeśli nasiona są świeże. Odmiany rozmnaża się przez szczepienie pod koniec zimy lub wczesną wiosną.
Formy bonsai: nadaje się na wszystkie formy z wyjątkiem miotlastej. Szczególnie dobra na formę literacką, w której można wykorzystać poszarpaną korę pnia. Może być prowadzona we wszystkich wielkościach, ale odmiany z krótszymi igłami, nadają się do sadzenia na kamieniu.
przykładowe tematy na forum dotyczace uprawy gatunku:
viewtopic.php?t=1926&highlight=
viewtopic.php?t=882&highlight=
viewtopic.php?t=1039&highlight=
przydatne linki:
http://members.lycos.co.uk/bonsaii/index.php?id=sosna
informacje przygotował dary1 na podstawie H. Tomlinson "Bonsai", H. Stahl, H. RĂźger "Bonsai z roślin pokojowych”
zdjęcia przygotowała Eva
inspiracje przygotowała Eva[/list]
Ten bardzo ozdobny gatunek sosny pochodzi z Japonii. Sosny są klasycznym materiałem na bonsai, a sosna Thunberga jest jednym z najpopularniejszych gatunków. Sosnę Thunberga powszechnie uprawia się w parkach i ogrodach Japonii, gdzie nawet dużych rozmiarów są kształtowane i przycinane według zasad bonsai. W Polsce spotykana jest w kolekcjach dendrologicznych. Swoim prostym pniem 40 metrowej wysokości, i szeroką parasolowatą koroną drzewo to przypomina naszą rodzimą sosnę pospolitą. Ma grube, odstające i często lekko zwisające konary, przy czym ich końcówki skierowane są do góry. Kora czarnoszarej barwy pokrywa pień nierównomiernie ułożonymi płatkami. Młode pędy są początkowo pomarańczowożółte, w drugim roku przybierają barwę szaroczarną. Ciemnozielone igły wyrastają z pochewki po dwie, są przy tym lekko skręcone i odchylone od siebie. Mają aż 6-12 cm długości i 1,5-2 mm szerokości, jednak mimo to z sosny Thunberga można ukształtować piękne bonsai. Korzenie tego drzewa żyją w symbiozie z grzybem. Sosna zapewnia mu produkty fotosyntezy, a grzyb dzięki daleko sięgającym w ziemię nitkom grzybni odżywia korzenie drzewa, dostarczając im wody i soli mineralnych, pobieranych z głębszych warstw podłoża. Bez grzybni drzewo obumiera. Dlatego przy przesadzaniu wszystkich odmian tej sosny należy do nowej ziemi dołożyć garść starego podłoża, zawierającego grzybnię. Sosna Thunbergia toleruje złe warunki, w naturze jest w stanie przetrwać na glebie ubogiej, kamienistej. Ze względu na tolerancyjność i charakterystyczną korę stosowana jest często jako podkładka do szczepienia sosny drobnokwiatowej.
Stanowisko: dobrze nasłonecznione. Zimą chronimy korzenie przed przemarznięciem i igły przed mroĽnym, wysuszającym wiatrem.
Pielęgnacja:
Podlewanie: zimą i wiosną umiarkowane. Latem podłoże powinno być stale wilgotne.
Nawożenie: od chwili, gdy roślina wypuści nowe pędy do końca sierpnia co cztery tygodnie nawozem płynnym.
Przesadzanie: co 3-5 lat wczesną wiosną do ziemi do bonsai zmieszanej pół na pół z drobnym żwirem. Przy przesadzaniu przycinamy korzenie.
Drutowanie: wczesną wiosną. Po roku drut usuwamy.
Utrzymanie kształtu: nowym pędom pozwalamy rosnąć do końca maja, po czym wszystkie te, które mają długość ponad 3 cm, krótko przycinamy. Wokół miejsca cięcia pojawia się wiele małych pąków, z których w następnym roku lub nawet w tym samym wyrastają krótsze igły.
Rozmnażanie: zimą namoczyć świeże nasiona w wodzie przez noc, usunąć nasiona pływające po powierzchni, a wysiać te, które opadły na dno. Wysiewy ustawić na zewnątrz, by zmarzły, zabezpieczyć przed ptakami i gryzoniami. Jeżeli chcemy uzyskać wcześniejsze wschody należy przeprowadzić stratyfikację zimną (nasiona zmieszane z wilgotnym piaskiem przechowujemy w lodówce w temperaturze 0 – 5 st. C przez 2 do 3 tygodni), a następnie wysiewamy w domu do mieszaniny piasku i torfu w stosunku 1:2.
Uwaga: Przed wysiewem zaprawić nasiona np. Funabenem. (Po bardzo ładnym kiełkowaniu straciłem 80% siewek z powodu zgorzeli białej.)
Kiełkowanie jest gwałtowne, jeśli nasiona są świeże. Odmiany rozmnaża się przez szczepienie pod koniec zimy lub wczesną wiosną.
Formy bonsai: nadaje się na wszystkie formy z wyjątkiem miotlastej. Szczególnie dobra na formę literacką, w której można wykorzystać poszarpaną korę pnia. Może być prowadzona we wszystkich wielkościach, ale odmiany z krótszymi igłami, nadają się do sadzenia na kamieniu.
przykładowe tematy na forum dotyczace uprawy gatunku:
viewtopic.php?t=1926&highlight=
viewtopic.php?t=882&highlight=
viewtopic.php?t=1039&highlight=
przydatne linki:
http://members.lycos.co.uk/bonsaii/index.php?id=sosna
informacje przygotował dary1 na podstawie H. Tomlinson "Bonsai", H. Stahl, H. RĂźger "Bonsai z roślin pokojowych”
zdjęcia przygotowała Eva
inspiracje przygotowała Eva[/list]